efsane şarkı... çocukluğumuzdan minik bi gülümseme.

ama ben henüz dinlememişken bu parçayı, olanlar oldu işte.

süleyman'ı çok seviyordum, o armağan'ı seviyordu.
intihar etmeliydim! 9 yaşındaysan ve platoniksen hayat çok zordu çünkü.

neyse o pempiş aspirinlerden içtim bi kutu. uzandım yatağa. bişey de olmadı. annem farketmedi bile, babamın umrunda olmadı, ben ise kimselere diyemedim..

sonra süleyman'ı hiç sevmedim!

ben lisedeyken çok koştu peşimden, mavi mavi masmavi gözlerim boncuk mavi diye ama çok geçti.

bi kutu aspirini ziyan etmiştim ulen ben senin uğruna düdük makarnası! hıh!